Armoede

Haast niemand weet nog dat de term ‘Arm Vlaanderen’ verwijst naar het boek dat August De Winne in 1903 publiceerde en dat gebaseerd was op de reportagereeks ‘A travers les Flandres’, die hij schreef voor het dagblad Le Peuple. Het miserabele gewest uit de vorige eeuwwende dat in ‘Door Arm Vlaanderen’ werd geëvoceerd, is ondertussen geëvolueerd tot een van de meest welstellende regio’s ter wereld. Of hoe het tij in een paar generaties tijd keren kan. Vanwaar dan het idee om uitgerekend nu een themadossier aan de ruimtelijke aspecten van armoede te besteden? Eerst en vooral: armoede is – zelfs in een regio als de onze – nog erg aanwezig, de laatste jaren opnieuw in toenemende mate. Parallel met de groeiende kloof tussen hoge en lage inkomens, worden meer mensen richting overleven geduwd. Armoede is vaak van structurele aard, leeft verdoken, en kan van generatie op generatie doorgegeven worden. Een thema dat eveneens in deze discussie meespeelt zijn de slinkende welzijnsbudgetten, het afbouwen van sociale verworvenheden, waardoor – opnieuw – zwakkere groepen uit de boot dreigen te vallen. En ook hier vertaalt zich dat in ruimtelijk-sociale debatten.